Οι προσωπικές αντωνυμίες στα τούρκικα είναι οι εξής:
Ονομαστική |
Δοτική | Τοπική | Αφαιρετική | Αιτιατική | Γενική |
Ben – Εγώ |
Bana | Bende | Benden | Beni | Benim |
Sen – Εσύ |
Sana | Sende | Senden | Seni | Senin |
O – Αυτός |
Ona | Onda | Ondan | Onu | Onun |
Biz – Εμείς |
Bize | Bizde | Bizden | Bizi | Bizim |
Siz – Εσείς |
Size | Sizde | Sizden | Sizi | Sizin |
Onlar – Αυτοί |
Onlara | Onlarda | Onlardan | Onları | Onların |
Παραδείγματα:
- Onu gördünüz mü? – Τον είδατε;
- Kitabı bana ver – Δώσε μου (=σε μένα) το βιβλίο.
- Bizde araba yok – Δεν έχουμε αυτοκίνητο.
- Sizler nasılsınız ? – Εσείς πώς είστε;
- Να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχουν γένη. Έτσι “Ο” μπορεί να σημαίνει αυτός, αυτή ή αυτό.
- Με τη γενική πτώση των προσωπικών αντωνυμιών (δικό μου, δικό σου κλπ) φτιάχνουμε τα κτητικά.
- Για να “υπερβάλλουμε” ακόμα περισσότερο, μπορούμε να βάλουμε επιθήματα πληθυντικού στις προσωπικές αντωνυμίες biz και siz: δηλαδή αντί για το “απλό” biz βάζουμε bizler (bizlere, bizlerde, bizlerden, bizleri, bizlerin) και αντίστοιχα sizler. Στα ελληνικά αυτά μεταφράζονται κανονικά ως “εμείς” και “εσείς”.
- Χρήση του biz αντί για το ben, δηλώνει κομπασμό.
- Το siz αντί για το sen, δηλώνει ευγένεια.
Η λέξη “kendi” (εαυτός, ο ίδιος) με κτητικά επιθήματα επίσης χρησιμοποιείται σαν προσωπική αντωνυμία:
Ονομαστική |
Δοτική | Τοπική | Αφαιρετική | Αιτιατική | Γενική |
Kendim – Εγώ |
Kendime | Kendimde | Kendimden | Kendimi | Kendimin |
Kendin – Εσύ |
Kendine | Kendinde | Kendinden | Kendini | Kendinin |
Kendi(si) – Αυτός |
Kendi(si)ne | Kendi(si)nde | Kendi(si)nden | Kendi(si)ni | Kendi(si)nin |
Kendimiz – Εμείς |
Kendimize | Kendimizde | Kendimizden | Kendimizi | Kendimizin |
Kendiniz – Εσείς |
Kendiniz | Kendinizde | Kendinizden | Kendinizi | Kendinizin |
Kendileri – Αυτοί |
Kendilerine | Kendilerinde | Kendilerinden | Kendilerini | Kendilerinin |
Παραδείγματα:
- Bu kendi evim – Αυτό είναι το δικό μου σπίτι.
- Ahmet’in kendisi söyledi – Ο ίδιος ο Αχμέτ το είπε.
- Kendisiyle görüştüm – Τα είπα με τον ίδιο.
- Kendinize iyi bakın – Να προσέχετε τον εαυτό σας.
- Μπορεί να έχουμε χρήση και της προσωπικής αντωνυμίας και του kendi, για έμφαση: ben kendim yaptım – εγώ, ο ίδιος, το έκανα.
- Χρησιμοποιείται και διπλό: kendi kendine söyleniyor – μουρμουρίζει/γκρινιάζει μόνος του.
Καλησπέρα, ευχαριστούμε για την αναλυτική παρουσίαση της τουρκικής γραμματικής. θα ήθελα να ρωτήσω, μήπως στο παράδειγμα bizde araba yok είναι bizim araba yok. Ρωτώ γιατί γράφει πως η γενική πτώση με το var και το yok δηλώνει κτήση.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το bizde araba yok είναι ακριβώς το ίδιο με το bizim arabamız yok. Αν βάλεις γενική, τότε χρειάζονται κτητικές καταλήξεις.