Μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε τις προτάσεις (cümle ή tümce) σε:

• Καταφατικές προτάσεις (olumlu cümle)
  Το κατηγόρημα στις προτάσεις αυτές είναι σε κατάφαση ή έχει καταφατική έννοια.
  Παραδείγματα:
  yarın okula gideceğim – αύριο θα πάω στο σχολείο
  yemeğini yedi – έφαγε το φαγητό του
• Αρνητικές προτάσεις (olumsuz cümle)
  Αρνητικές λέγονται οι προτάσεις που περιέχουν άρνηση.
  Παραδείγματα:
  güzel değil – δεν είναι ωραίο
  oraya gitme – μην πας εκεί
  ne uyudu ne gitti – ούτε κοιμήθηκε, ούτε και έφυγε
  
• Ερωτηματικές προτάσεις (soru cümlesi)
  Είναι οι προτάσεις που περιέχουν κάποιο ερωτηματικό μόριο ή ερωτηματική λέξη (π.χ. kim, neden, nereden, nasıl, hangi). Στο τέλος της πρότασης βάζουμε το ερωτηματικό (?).
  Παραδείγματα:
  Ethem geldi mi? – ήρθε ο Ετχέμ;
  siz mi alacaksınız? – εσείς θα το πάρετε;
  Σημείωση: δεν χρησιμοποιούμε το ερωτηματικό (?) όταν το ερωτηματικό μόριο δεν απευθύνεται στην κύρια έννοια της πρότασης. Επίσης εδώ έχουμε μια διαφορετική σημασία για το ερωτηματικό μόριο.
  önce dinle, haklı mıyım, değil miyim, anlarsın – άκουσε πρώτα και θα καταλάβεις αν έχω δίκιο ή όχι
  sordun mu, sihiri kaçar – αν ρωτήσεις θα χαθεί η μαγεία
  Μπορούμε βεβαίως να έχουμε και αρνητική ερωτηματική πρόταση:
  orada değil mi? – δεν είναι εκεί;
  beni sevmiyor musun? – δεν με αγαπάς;
• Επιφωνηματικές προτάσεις (ünlem cümlesi)
  Στις προτάσεις αυτές εκφράζουμε είτε το θαυμασμό είτε τη δυσφορία μας.
  Παραδείγματα:
  eyvah! – αχ αχ!
  ne güzel! – τι ωραία!
  
• Ελλειπτικές προτάσεις (eksitlili cümle)
  Οι ελλειπτικές προτάσεις δεν περιέχουν κύρια μέρη της πρότασης.
  Παραδείγματα:
  nereye? – πού (πας);
  nereden geldi? işten – από πού ήρθε; απ΄τη δουλειά (ελλειπτική πρόταση)