Το επίθημα –gi/-gı/-gü/-gu προστίθεται σε ρίζες ρημάτων για να σχηματίσει ουσιαστικά. Το φωνήεν του επιθήματος καθορίζεται από την αρμονία του επιθήματος:

sevmek (αγαπώ) – sevgi (αγάπη)
bilmek (ξέρω) – bilgi (γνώση)
salmak (εκκρίνω)- salgı (έκκριμα)
saymak (σέβομαι) – saygı (σεβασμός)
dönmek (περιστρέφομαι) – döngü (περιστροφή)
örmek (πλέκω) – örgü (πλέξιμο)
bulmak (βρίσκω) – bulgu (εύρημα)
dolmak (γεμίζω) – dolgu (γέμισμα)

Το επίθημα αυτό παίρνει τη μορφή –ki/-kı/-kü/-ku όταν η λέξη λήγει σε σκληρό σύμφωνο (ç, k, p, t):

atmak (ρίχνω) – atkı (κασκόλ)
ilişmek (ακουμπώ) – ilişki (σχέση)
içmek (πίνω) – içki (ποτό)

Σημείωση: οι παραπάνω λέξεις ενδέχεται να έχουν πάνω από μια έννοια, η μετάφραση είναι ενδεικτική.