Τα ουσιαστικά στα τούρκικα χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες:
- Σύμφωνα με τον τρόπο που σχετίζονται με το αντικείμενο:
- Κύρια ονόματα (özel ad): Balkan, İzmir, Yunanistan…
- Ονόματα ή επώνυμα ανθρώπων: Çağan, Ahmet, Lale…
- Ονόματα χωρών, κρατών: İran, İngiltere, Belçika…
- Ονόματα εφημερίδων, βιβλίων: Hürriyet, Vatan, Çalıkuşu…
- Ονόματα ιδρυμάτων, συλλόγων, σχολείων, νοσοκομείων: İzmir Kız Lisesi, Kars Belediyesi, Numune Hastanesi…
- Ονόματα γλωσσών: Yunanca, Türkçe, Japonca…
Βάζουμε πάντοτε απόστροφο μετά τα κύρια ονόματα στις πτώσεις. Προσοχή στη γραφή των πτώσεων μετά τα κύρια ονόματα. Ποτέ δεν αλλοιώνουμε το κύριο όνομα, αλλά στον προφορικό λόγο διαβάζουμε με βάση τους ευφωνικούς κανόνες:
Irak’a gittim – πήγα στο Ιράκ (διαβάζουμε Irağa gittim)
Zonguldak’ın yolu – ο δρόμος του Ζόγκουλντακ (διαβάζουμε Zonguldağın yolu) - Κοινά ονόματα (tür adı): ev, dağ, güzellik…
- Το κοινό όνομα μπορεί να είναι συγκεκριμένο: köpek havladı (ο σκύλος γάβγισε), gemi geliyor (το πλοίο έρχεται)…
- Το κοινό όνομα μπορεί να περιγράφει ένα (μερικό) σύνολο: balık suda yaşar (τα ψάρια ζουν στο νερό)
- Σύμφωνα με την ύπαρξη των αντικειμένων:
- Συγκεκριμένα ουσιαστικά (Somut ad): duvar, araba, kitap…
- Αφηρημένα ουσιαστικά (Soyut ad): uyku, dostluk, kızgınlık…
- Σύμφωνα με τον αριθμό των αντικειμένων:
- Ενικός αριθμός (tekil ad): Mersin, ağaç, yaprak…
- Πληθυντικός αριθμός (çoğul ad): kelimeler, okullar, defterler…
- Ενικός αριθμός (tekil ad): Mersin, ağaç, yaprak…
Τα περιληπτικά ουσιαστικά (topluluk adları), υποδηλώνουν πλήθος ομοίων πραγμάτων: ordu, bölük, sınıf… Σχηματίζουν κανονικά τον πληθυντικό αριθμό: ordular, bölükler, sınıflar…
- Τα ουσιαστικά κλίνονται σε όλες τις πτώσεις: αιτιατική, δοτική, τοπική, αφαιρετική και γενική. Ο πληθυντικός αριθμός μπαίνει πριν την πτώση.
- Για τα υποκοριστικά διαβάστε το σχετικό άρθρο.